Words that jingle in my head

من میام ایران

دوباره دانشجوی دانشگاه تهران می شم

از امیر آباد می گیم انقلاب

نفری سیصد و پنجاه تومن می دیم

می ریم هنر

طبقه ی دوم

صدیق می گه من سیگار نمی کشم چادرم بو می گیره

بعد کم کم دست می بره توی پاکت یکی ور میداره

نج کون به کون می کشه

سرمون رو میذاریم روی میز

چس ناله

چس ناله

نج با حرص سیگارارو توی زیر سیگاری های چوبی هنر فشار می ده

سروصدا می ره روی مخمون

4 ساعت می شینیم

کونا درد می گیره

من میرم سر امیرآباد

وای میسم توی صف تجریش

هی دعا می کنم یا بیافتم صندلی جلو

یا کنار در

از وسط می ترسم

از دستمالی شدن

تجریش هی می گم پل رومی

هیشکی نمی ره پل رومی

راه می افتم سمت میدون قدس

اونجا می گم مستقیم

سر چراغ پل رومی که دویست سال طول می کشه پیاده می شم

پیاده رو ها پر از چاله چوله س

مامان می گه شام نمی خوای؟

می گم نه

صدای آمریکا کس می گه

غر می زنم

کیوی ور میدارم

حلقه حلقه می کنم می خورم

ولی حرف می زنم

صدای خودم رو می شنوم

وقتی حرف می زنم گریه م نمی گیره

وقتی میام خونه لازم نیست توی تاریکی چراغ روشن کنم